Konie
KOŃ DOMOWY (Equus Caballus) - ssak nieparzystokopytny* z rodziny koniowatych*. Koń został najprawdopodobniej udomowiony na terenie północnego Kazachstanu w okresie kultury Botai*, około 3,5 tysięcy lat temu p.n.e. Przodkami koni orientalnych, od których pochodzą konie gorącokrwiste, były prawdopodobnie koń Przewalskiego i tarpan, konie zimnokrwiste pochodzą natomiast od konia leśnego z Północnej Europy. Koń Przewalskiego jest obecnie jedynym przedstawicielem gatunku koni dzikich. Rasa konik polski wykazuje bardzo duże podobieństwo do tarpana, lecz nie jest genetycznie tą samą rasą (chociaż poza Polską koniki polskie bywają określane mianem tarpan).
Jest to wymarły przedstawiciel nieparzystokopytnych. Niegdyś największy ssak lądowy.
Niegdyś najpopularniejsze zwierzę pociągowe, następnie wyparte przez maszyny np:. kombain lub traktor. Dziś używany w celach rekreacyjnych i sportowych, jako zwierzę pociągowe jest jedynie urzywany w bedniejszych gospodarstwach. Przeciętna długość życia koni wynosi 25-30 lat.
Koń.
Zwierzę stadne
Konie to zwierzęta stadne, lubią przebywać w dużej grupie. W stadzie najczęściej przewodzi doświadczona, starsza klacz.
Chody konia
Wśród naturalnych chodów konia rozróżnia się (w kolejności według prędkości):
Jest to wymarły przedstawiciel nieparzystokopytnych. Niegdyś największy ssak lądowy.
Niegdyś najpopularniejsze zwierzę pociągowe, następnie wyparte przez maszyny np:. kombain lub traktor. Dziś używany w celach rekreacyjnych i sportowych, jako zwierzę pociągowe jest jedynie urzywany w bedniejszych gospodarstwach. Przeciętna długość życia koni wynosi 25-30 lat.
Określenia koni
Nazwy koni w zależności od wieku:
- sysak – młody koń do około 6 miesiąca życia, odżywia się głównie mlekiem matki.
- odsadek – młody koń odłączony od klaczy matki
- źrebię – młody koń poniżej 1 roku.
- klaczka – samica konia w wieku 1-3 lat.
- ogierek – samiec konia w wieku 1-3 lat.
- klacz, kobyła – samica konia powyżej trzeciego roku życia.
- ogier – samiec konia powyżej trzeciego roku życia, zazwyczaj hodowany dla rozrodu.
Inne nazwy:
- wałach – wykastrowany samiec.
- wnęter – samiec konia z wadą rozwojową, polegającą na niewłaściwym umieszczeniu jąder (poza moszną – zob. wnętrostwo).
Koń.
Zwierzę stadne
Konie to zwierzęta stadne, lubią przebywać w dużej grupie. W stadzie najczęściej przewodzi doświadczona, starsza klacz.
Chody konia
Wśród naturalnych chodów konia rozróżnia się (w kolejności według prędkości):
STĘP -chód czterotaktowy; koń stawia nogi w kolejności: lewa tylna, lewa przednia, prawa tylna, prawa przednia. Rodzaje stępa: swobodny, pośredni, wyciągnięty.
KŁUS -chód dwutaktowy, koń stawia dwie nogi po przekątnej: prawa przednia i lewa tylna, lewa przednia i prawa tylna. Rodzaje kłusa: roboczy, pośredni, zebrany, wyciągnięty. Z punktu widzenia jeźdźca w rekreacji wyróżniamy: kłus anglezowany, ćwiczebny (pełny siad) lub w półsiadzie.
GALOP - trzytaktowy chód konia (źle ułożone konie czasem galopują czterotaktem), koń stawia najpierw nogę tylną, potem dwie nogi po przekątnej, a następnie przednią prowadzącą – w zależności więc od tego, która noga stawiana jest jako ostatnia, rozróżnia się galop na lewą i prawą nogę. Rodzaje galopu: roboczy, pośredni, zebrany i wyciągnięty. Można galopować w półsiadzie lub w pełnym siadzie.
CWAŁ - jest najszybszym rodzajem chodu. Koń stawia nogi w kolejności: lewa tylna, prawa tylna, lewa przednia, prawa przednia, lub odwrotnie, po czym następuje faza lotu.Ten chód jest używany w wyścigach konnych.
